88. Na szybko...

Nie wiem co się działo ze mną wczoraj ale na pewno nic dobrego.

Od rana nie potrzebne kłótnie z mamą o byle co. Nie cierpię tej atmosfery.

Cały dzień tylko siedziałam nawet prawie nic się nie odzywałam.

Nie wytrzymałam, płakałam. To wszystko mnie przerosło

Nawet nie chcę myśleć o tym co myślą o mnie inni, rodzina, przyjaciele.

Zapewne woleli by, żeby mnie w ogóle nie było, no bo tylko przyswajam im same problemy, smutki.

Nie mogą nawet ze mną czasem porozmawiać.

Jeżeli tak mają wyglądać te dni,

to ja najchętniej chciałabym się dziś w ogóle nie obudzić, najchętniej  przespałabym całe te święta!

Nie mam siły udawać przed wszystkimi uśmiech na twarzy, udawać, że jest dobrze jak nie jest.

Nie mam ochoty odwiedzać rodziny jak czuję się tam jak obca osoba.

Patrzeć na wszystkich jak cieszą się życiem, a mi się nie chce żyć.

Patrzeć jak wszyscy jedzą, a mi się nie chce jeść.

Jednak się obudziłam, jednak wstałam i zjadłam śniadanie, a teraz pędzę do kuchni, bo ciasta same się nie upieczą, a jajka same się nie pomalują.

Może tam udać mi się odciągnąć te myśli i poprawi mi się humor. 

Muszę wziąść się w garść, nie chcę by te Święta były smutne, nie zrobię tego rodzinie!

Dziś zabiegany dzień więc nawet śniadanie jadłam w biegu. 

Nawet nie miałam czasu na smażenie placków, więc musiało być coś na szybko :)

Ale to nie znaczy, że nie było pyszne :)

jogurt z bananem, musli, płatkami czekoladowymi i maltikeksami

Życzę Wam spokojnych i radosnych Świąt! W gronie rodziny z uśmiechem na twarzy. Życzę Wam pysznego jedzonka! Nie żałujcie dokładki ciasta ani porządnej łychy majonezu na jajeczku :D
No i życzę Wam też bogatego zajączka oraz suchego Poniedziałku :D